Dziadek i Śmakra

Gdy jeszcze byłem studentem, tuż przed sesją przenosiłem się do moich Dziadków. Tam miałem spokój, z dala od kumpli imprez i innych pokus mogłem się skupić na nauce. Mimo tego moja leniwa część starała się zrobić wszystko aby mnie od nauki odciągnąć. Wtedy pochłaniałem tony książek, głównie Lema ale nie tylko. Czytałem wszystko co wówczas wydawało mi się warte czytania. W czasie tych pobytów mój mózg wskakiwał na inne obroty. Można by powiedzieć, że atmosfera tamtych chwil i miejsca, była niezwykle inspirująca. Oczywiście nie byłoby tego wszystkiego gdyby nie moja wspaniała Babcia (zwana Babą) i mój super Dziadek. To jest naprawdę jedno z pierwszych Śmakr, chyba nawet z 2002 roku, a wykonane u Dziadków trakcie nauki do sesji. Dlaczego o tym wszystkim piszę? No cóż dziś jest druga rocznica śmierci mojego Dziadka. Kto go znał to wie jaki był, kto nie znał niech żałuje.